کد مطلب:129614 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:127
دعای امام حسین در روز عاشورا
از امـام زین العابدین (ع) نقل شده است كه فرمود: چون بامدادان لشكر نزد امام حسین (ع) آمد، دستانش را بلند كرد و گفت:
خـداونـدا! تـو در غـم و انـدوه، پـشتوانه و در دشواری امید منی! در گرفتاریها امیدم به تـوسـت! چـه بـسیار غم كه تاب از دل می برد و برای زدودنش راهی نیست. غمهایی است كـه در آن دوسـتـان رهایمان می كنند و موجب شماتت از سوی دشمنان می گردد. چه غمهایی كـه بـه مـن رسـیـد و آنـهـا را بـه تـو واگـذاشـتـم؛ چـون تـنـهـا بـه تـو دل بـسـته بودم و تو آنها را زدودی و گره از كارم گشودی. هر آن نعمتی كه دارم از تو است و هر چه بخواهم از تو می خواهم. [1] .
خـداونـدا! تـو در غـم و انـدوه، پـشتوانه و در دشواری امید منی! در گرفتاریها امیدم به تـوسـت! چـه بـسیار غم كه تاب از دل می برد و برای زدودنش راهی نیست. غمهایی است كـه در آن دوسـتـان رهایمان می كنند و موجب شماتت از سوی دشمنان می گردد. چه غمهایی كـه بـه مـن رسـیـد و آنـهـا را بـه تـو واگـذاشـتـم؛ چـون تـنـهـا بـه تـو دل بـسـته بودم و تو آنها را زدودی و گره از كارم گشودی. هر آن نعمتی كه دارم از تو است و هر چه بخواهم از تو می خواهم. [1] .
[1] الارشـاد، ج 2، ص 96. تـاريـخ الطـبـري، ج 3، ص 317؛ نـيـز ر.ك: الكـامـل فـي التـاريـخ، ج 3، ص 286 ـ 287؛ تـاريـخ مدينة دمشق، ج 14، ص 217؛ و «ترجمة الامام الحسين و مقتله» از بخش چاپ نشده كتاب الطبقات الكبير ابن سعد، ص 71، بـا اندكي تفاوت؛ و ر.ك: سير اعلام النبلاء، ج 3، ص 301؛ و نظم درر السمطين، ص 216.